Bıktım artık bıktım!
Baskılardan, yasaklardan, salak yerine konmaktan b–ı–k–t–ı–m!
Ekşi Sözlük’te yazıyorum, Facebook’ta yazıyorum, Twitter’da yazıyorum, herkesle konuşup tartışıyorum ama isyanımı bir türlü dindiremiyorum.
Reyhanlı olaylarında 177 kişinin hayatını kaybettiğini bizzat hastane yöneticisi dostumdan duydum. Medyaya sorsan 50 bilemedin 51 diyorlar.Ülke gündeminin bu tür yavşaklıklara, kahpeliklere konu olmasının başlıca nedenini apolitik olmayı bir bok sanan genç nesilin salakça duyarsızlığı olduğunu düşünüyorum. Sesimi çıkartmak istiyorum, kusmak istiyorum. Düzeni kabul edip çocuklarına hesap veremeyen aptal baba olmak istemiyorum!
- Savaşın her türlüsü orospu çocukluğudur diye düşünürken Suriye’de muhaliflere destek veren bir ülkede nefes alıyorum.
- Dünyanın en pahalı benzinini kullanıyorum, en fazla vergisini veriyorum ve yaşam standardım dünya ülkeleri arasında son sıralarda yer alıyor.
- Konser oluyor, etkinlik oluyor çay iç, ayran iç cevabına maruz kalıyorum. Sana ne bile diyemiyorum!
- Ülkenin en büyük değeri Mustafa Kemal Atatürk’e ayyaş deniliyor, sesimi bile çıkaramıyorum.
- Her yer AVM, her yer tüketime dair oluşumlarla dolu. Aydınlık bir geleceğe dair tek bir emare bile yok!
Aceleyle yazıyorum bunları, yazacak sürüyle rahatsız olduğum şey var. Bu akşam Taksim Gezi Parkı’ndaki eyleme katılacağım. Bu yazıyı da twitter’daki #BloggerDiyorkiGeziParki hashtagi için yazıyorum. Müsait bir zamanda değineceğim hükümete olan tüm nefretime detaylarıyla..
Dikkat ediyorum ama merak etmeyin, kişisel olarak kimsenin orospu çocukluğuna siz orospu çocuğusunuz diye atıfta bulunmuyorum. Yani göte göt demeden yazmaya mecburum, onu da yazacağım anasını satayım.
Bu gece TV izlemeyin, gelin beraber uzanalım çimlere, şarkılar söyleyip kitaplarımızı okuyalım. Slogan atıp, uygarca isyanımızı sunalım.
Belki ağaçlar kurtulur? Belki çocuklarımızın yüzüne daha az utançla bakarız… Gelin!
Lütfen!