Site icon Varol AKSOY

Mel.

Tanrım insanların bazı kelimelerine, cümlelerine o kadar çok takılıyorum ki dışa vurmadığımda kendimi hiç iyi hissetmiyorum böyle tırt durumlarda.

Kızkardeşim mezuniyeti ile birlikte eve güzeller güzeli, şapşallar şapşalı bir köpek ile döndü. Görseniz ama var ya o kadar sevimli, o kadar kendini sevdirmeye meraklı ki Elmyra Duff‘ı içinizde yaşıyorsunuz resmen onunla vakit geçirdiğinizde :D

Adı Mel çünkü ciddi bir melüllük var üzerinde :D Bakışları ve dilini dışarı sarkıtışı zaten bağırıyor resmen benim adım Mel diye :D

Her neyse bir köpekle dost olmaya, yani ciddi anlamda oldukça fazla zaman geçirip bir birey olarak görmeye başladıktan sonra insanların kedi besliyorum, köpek besliyorum gibi sözleri batar oldu bana. Abi sen dostun için nasıl besliyorum kelimesini uygun görebiliyorsun ya?

Beslemek nedir? Çok aç da, biz onun ağzını açıp tıka basa yemek sokup kapatıyoruz, o kendi çiğniyor yutup sıçıyor. Bu mu olay? Besliyorum demek dostunu aşağılamaktır bence.

Bir köpek ile beraber yaşıyorum?

Evimi bir kedi ile paylaşıyorum?

Ornitorenkim ve ben?

Beslemek sözünden daha kibar ve daha anlamlı değil mi sizce de?

Konunun detayına inip neden böyle düşündüğümü aktarıp uzatmak istemiyorum, kısa olsun bu yazı da. Döndüğümde bol bol yazacağım. :)

Hoşçakalın..

Exit mobile version